μτφρ. Σπύρος Τσακνιάς
Ωσάν αδέξια μέλισσα εφορμά
επάνω στο λουλούδι
λυγίζει το ντελικάτο στήμονα
ανοίγει δρόμο μέσ' από τα πέταλα καθώς
μέσα από σελίδες λεξικού
πασκίζει να χωθεί
εκεί που βρίσκονται το άρωμα κι η γλύκα
και μολονότι συναχωμένος
δίχως γεύση
επιμένει
ωσότου κουτουλήσει
σε κάποιο κίτρινο ύπερο
Πρβλ.:
Συκουτρής, Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής
* Άρης Αλεξάνδρου, Νεκρή Ζώνη *
Ἔλιοτ, Δημιουργοῦμε
περιφρόνηση γιὰ τὴν παιδεία *
Χόρχε Λουίς Μπόρχες,
Ὁ Καθρέφτης καὶ ἡ Μάσκα
