Λουΐ Ντυμόν, Προτεσταντισμός και ατομικισμός

Σελ 5

Η υπεροχή της βούλησης εκφράζεται δραματικά στο δόγμα του προ-ορισμού. Εδώ η αφετηρία βρίσκεται στην απόρριψη από τον Λούθηρο της σωτηρίας μέσω των έργων, που στόχευε προπάντων στην καταστροφή του καθολικού οικοδομήματος, της τελετοκρατίας της Εκκλησίας και της κυριαρχίας που ασκούσε πάνω στο άτομο. Ο Λούθηρος αντικατέστησε τη δικαίωση μέσω των έργων, με τη δικαίωση μέσω της πίστης· και στην ουσία σταμάτησε εκεί, αφήνοντας στο άτομο ένα περιθώριο ελευθερίας. Ο Καλβίνος τράβηξε πιο μακριά, υποστηρίζοντας με αδυσώπητη λογική συνοχή την πλήρη αδυναμία του ανθρώπου έναντι της παντοδυναμίας του Θεού. Με πρώτη ματιά, αυτό φαίνεται μάλλον περιορισμός του ατομικισμού, παρά πρόοδός του. Και ο Τραιλτς βλέπει στον καλβινισμό μάλλον μια ιδιαίτερη μορφή ατομικισμού, παρά έναν ενισχυμένο ατομικισμό (υποσημ. 320). Θέλω να δείξω ότι υπάρχει ισχυροποίησή του σε ό,τι αφορά τη σχέση ατόμου και κόσμου.

Η ανεξιχνίαστη θεία βούληση περιβάλλει ορισμένους ανθρώπους με τη χάρη της εκλογής και καταδικάζει τους άλλους στην απόρριψη. Σκοπός του εκλεκτού είναι να εργαστεί για τη δόξα του Θεού στον κόσμο και η προσήλωση στο σκοπό αυτό θα είναι το σήμα και η μόνη απόδειξη της εκλογής. Έτσι ο εκλεκτός ασκεί ακούραστα τη θέλησή του στη δράση. Μ' αυτό τον τρόπο, υποτασσόμενος απόλυτα στο Θεό, θα γίνει στ' αλήθεια κοινωνός Του συμβάλλοντας στην πραγμάτωση των σχεδίων Του.

Προηγούμενη / Αρχική / Επόμενη σελίδα

    Πρβλ.: Τὸ βιο-μηχανικὸ πρόταγμα  *  Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής  *  Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις καὶ Ἀπαντήσεις