Σελ 21
Ὅσιος
Πέτρος ὁ Δαμασκηνός
(συνέχεια)
Ἐπειδὴ τὸ θεῖο εἶναι ἀόριστο κι ἀπερίγραπτο κι ὁ νοῦς ποὺ τὸ σκέπτεται πρέπει
ἔτσι νὰ εἶναι κι ὁ ἴδιος, γιὰ ν' ἀξιωθεῖ τὴ χάρη νὰ τοῦ σταλεῖ τὸ ἅγιο Πνεῦμα.
Ὄχι μὲ μορφές, ἀλλὰ μὲ πίστη βαδίζουμε, λέει ὁ ἀπόστολος. Γι αὐτὸ χρειάζεται ὁ
πολὺς χρόνος τῆς ἄσκησης, ὥστε ὁ νοῦς νὰ συνηθίσει νὰ ἕλκεται ἀπὸ πόθο γιὰ τὸν
Θεό. Γιατὶ ἂν ὁ νοῦς δὲν βρεῖ κάτι μεγαλύτερο ἀπὸ τὰ ὁρατὰ κι αἰσθητὰ πράγματα,
δὲν σπρώχνει ἐκεῖ τὴν ἐπιθυμία του καὶ δὲν ἐγκαταλείπει ὅσα κακῶς συνήθισε ἀπὸ
πολὺ καιρό. Ὅπως λοιπὸν ἀκριβῶς οἱ φιλάνθρωποι κι ἀπαθεῖς δὲν βλάπτονται γιὰ
πολὺ ἀπὸ τὰ πράγματα τοῦ βίου, γιατὶ τὰ τακτοποιοῦν ὅπως πρέπει, ἔτσι κι ὅσοι
ἔχουν τὰ μεγάλα χαρίσματα δὲν βλάπτονται, γιατὶ ἀποδίδουν στὸν Θεὸ τὰ
κατορθώματα.
-
Περὶ τοῦ πῶς κτᾶταί τις τὴν ἀληθῆ
πίστιν
Αποφθέγματα των Πατέρων : Αρχική
σελίδα
Πρβλ.
Συμεών, Ύμνοι Θείων Ερώτων * Μυστικοί της
Ορθόδοξης Εκκλησίας
