Σελ 24

Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος  (συνέχεια)

Σ' εὐχαριστῶ, ποὺ πνεῦμα ἕνα ἔγινες μαζί μου, ἀσύγχυτα, ἄτρεπτα, ἀναλλοίωτα ὁ ἐπὶ πάντων Θεός, ὁ ἴδιος γιὰ μένα τὰ πάντα στὰ πάντα ἔχεις γίνει, τροφὴ ἀνείπωτη καὶ ἀδαπάνητη τελείως, ξεχειλίζεις χωρὶς διακοπὴ στὰ χείλη τῆς ψυχῆς μου καὶ ἀναβλύζεις μὲ ὁρμὴ στὴν πηγὴ τῆς καρδιᾶς μου· ἔνδυμα περίλαμπρο, ποὺ καταφλέγει τοὺς δαίμονες· Κάθαρση Ἐσύ, μὲ ἄφθαρτα καὶ ἅγια δάκρυα μὲ πλένεις, τὰ δάκρυα ποὺ ἡ Παρουσία Σου χαρίζει σὲ ὅσους πλησιάζεις.

Σ' εὐχαριστῶ! Τὸ Φῶς ἀνέσπερο ἔγινες γιὰ μένα, ἥλιος χωρὶς δύση. Ποῦ νὰ κρυφτεῖς, ὁ πληρῶν τὰ σύμπαντα μὲ τὴ Δόξα Σου; Ποτὲ ἀπὸ κανένα δὲν κρύφτηκες, κρυβόμαστε ὅμως συνέχεια ἀπὸ σένα ἐμεῖς, νὰ ἔρθουμε σὲ σένα δὲν θέλουμε. Ποῦ θὰ κρυβόσουν ὁ χωρὶς τόπο πουθενὰ νὰ σταθεῖς καὶ νὰ καταπαύσεις; Ἢ γιατί; Ἐσὺ ποὺ κανέναν ποτὲ δὲν ἀποστρέφεσαι, οὔτε κανένα τους ντρέπεσαι;
 

Προηγούμενη / Αρχική / Επόμενη σελίδα της Ενότητας αυτής

Αποφθέγματα των Πατέρων : Αρχική σελίδα

Πρβλ. Συμεών, Ύμνοι Θείων Ερώτων * Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας