Κ. Καστοριάδης, Ἔγκλειστοι τοῦ ἐπιστημονικοῦ σπηλαίου
Πῶς λοιπὸν νὰ ἀποροῦμε ποὺ ἡ κατάσταση δὲν ἀφήνει νὰ τὴν ἀλλάξουν τὰ συνέδρια; Πῶς νὰ ἀποροῦμε μὲ τὴν σχεδὸν ἀνυπέρβλητη δυσκολία ποὺ συναντοῦμε στὴν προσπάθεια νὰ κάνουμε τοὺς ἀνθρώπους νὰ συνειδητοποιήσουν τὰ ζητήματα ποὺ ὑπερβαίνουν τὸ πλαίσιο αὐτὸ καὶ δυνητικὰ τὸ καταστρέφουν; Γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ἔγκλειστοι τοῦ ἐπιστημονικοῦ σπηλαίου —μὲ τὰ μάτια καρφωμένα στοὺς φωτεινοὺς πίνακες ἐνδείξεων, στὶς ὀθόνες τῶν συσκευῶν καὶ στὰ ἐξαγόμενα τῶν ὑπολογιστῶν— μποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν μιὰ τέτοια ἀπόπειρα μόνο σὰν μιὰ ἀπόπειρα νὰ τοὺς περιορίσουν στὸ σκοτάδι, ποὺ στὴν πραγματικότητα εἶναι συχνὰ τὸ ἐσωτερικό τους σκοτάδι; Πῶς νὰ ἀποροῦμε καὶ γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τόσοι καὶ τόσοι νέοι, ποὺ ἀρνοῦνται νὰ μετατραποῦν σὲ λογιστικὰ ζῶα ἀλλὰ τὶς περισσότερες φορές, ἐξαιτίας ἀκριβῶς τοῦ συστήματος ποὺ τοὺς ‘διαπαιδαγώγησε’, δὲν ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ καταδείξουν τὴ θεωρητικὴ ἀσυναρτησία τοῦ συστήματος αὐτοῦ, δίνουν τόσο συχνὰ στὴν ἐξέγερσή τους ἀνορθολογικὲς μορφές;
Πρβλ.: Ντυμόν, Προτεσταντισμός και ατομικισμός * Το βιο-μηχανικό πρόταγμα * Ἀρέντ, Ἡ πλάνη ὡς ἐπιστήμη * Μάμφορντ, Ἡ μηχανοποίηση τῶν ἐπιστημῶν
