Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Ἡ Θεολογία χρειάζεται ὁπωσδήποτε τὴν σπανιότητα
Ὁμιλία 27, Κατὰ Εὐνομιανῶν, ἑν. 3 καὶ 9
Δὲν εἶναι γιὰ τὸν καθένα νὰ φιλοσοφεῖ περὶ Θεοῦ... καὶ θὰ προσθέσω: οὔτε πάντοτε, οὔτε σὲ ὅλους, οὔτε τὰ πάντα. Ἀλλὰ σπάνια, σὲ μερικούς, καὶ ὅσο χρειάζεται στὸν καθένα τους. Δὲν εἶναι γιὰ ὅλους, γιατὶ ἀνήκει στοὺς δόκιμους καὶ προχωρημένους στὴ ζωντανὴ Ὅραση τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι προηγουμένως ἔχουν καθαρίσει τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα τους ἢ τουλάχιστον καθαρίζονται... Ἀλλὰ ἔστω πὼς εἶσαι ὑψηλὸς ἐσύ, καὶ πάνω ἀπὸ τοὺς ὑψηλούς, πάνω καὶ ἀπὸ τὰ σύννεφα, ἂν νομίζεις. Θεατὴς τῶν ἀθεάτων καὶ ἀκροατὴς τῶν ἀρρήτων· μετὰ τὸν Ἠλία μετάρσιος, μετὰ τὸν Μωϋσῆ ἀξιωμένος μὲ Θεοφάνεια, μετὰ τὸν Παῦλο οὐράνιος. Γιατί καὶ τοὺς ἄλλους ἐν μιᾷ νυκτὶ τοὺς ντύνεις ἅγιους καὶ τοὺς χειροτονεῖς Θεολόγους καὶ σὰν νὰ τοὺς φυσᾶς τὴν παιδεία κι ἔχεις φτιάξει πλήθη συνεδρίων ἀμαθῶν λογίων;
Πρβλ.:
Σμέμαν, Χρειάζεται υπακοή στην Αλήθεια
* Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας *
Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Το Άκτιστο Φως *
Ορθοδοξία, Καθολικισμός,
Ευρώπη - Ερωτήσεις και Απαντήσεις
*
